Niets spannends...

Dag lieve mensen,

Hoe gaat het met jullie? Met mij gaat alles prima. Geen spannende verhalen deze keer, omdat we druk bezig zijn met onze stageopdrachten. Het begint nu allemaal te lopen en dat kost veel tijd. We zijn ook al bijna op de helft van onze tijd hier!! (ongelooflijk wat gaat het snel…)
Op dit moment zijn we bezig met de voorbereidingen van een sport en speldag voor 800 tot 1000 kinderen uit de wijken Marowijne Flora. Dat kost een hoop werk en energie. We zijn hiervoor sponsoren aan het werven en het leger aan het overhalen om mee te helpen. Met z’n 16en lukt het nooit om al die kinderen te gaan begeleiden.
Onze eigen (logopedie) opdrachten lopen ook nog steeds door. Ik geef 2 lessen per week, van ongeveer 2 uur, op de buurthuizen. De lessen ontwikkel ik zelf en voer ik zelf uit op 1 buurthuis. Op het andere buurthuis begeleid ik een vrijwilliger, mv. Moore, met het uitvoeren van de lessen. Surinamers kunnen slecht tegen feedback/kritiek, dus het is zeer goed voor het oefenen van mijn geduld en positieve aanpak. (Soms voor mij erg frustrerend..)
De kinderen hier in Suriname lijken schatjes op de foto’s, maar niets is minder waar. Ze staan bol van de negatieve aandacht. Ze proberen je elke les weer uit en zijn gewend om een pak slaag te krijgen als iets niet goed gaat. Wij doen daar natuurlijk niet aan en proberen op een zo’n positieve manier mogelijk de kinderen te helpen. Het klinkt makkelijker dan het is.
Onze scriptie begint aardig te vlotten. We hebben de algemene delen af en zijn bezig met het schrijven van onze individuele hoofdstukken. Het wordt echt een enorm “werkstuk” van meer dan 100 pagina’s.
Het onderzoek naar NT2 (Nederlands als tweede taal) op de scholen begint ook eindelijk vorm te krijgen. We hebben een onderzoeksopzet gemaakt en de enquêtes zijn uitgedeeld onder de leerkrachten van 6 verschillende scholen. Ik denk dat het onderzoek de grootste en moeilijkste opdracht is die we moeten uitvoeren.
Al me al gaat alles prima, de regentijd is aan het beginnen, dat is wel iets minder, maar goed het blijft warm!
Binnenkort weer een tripje, dus dan komen de spannende verhalen vast wel weer.
Iedereen van harte bedankt voor de reacties, het is echt een goed gevoel om alles te lezen!!

Tot snel,

Galina

Wist je dat?
-Zelfs als het regent het hier nog steeds bloedheet is?
-Een klamboe kapot gaat als je er in gaat zitten?
-We echt al bijna op de helft zitten? (Nu week 7 van 17 weken?)
-Ik al meer dan 50 muggenbulten heb gehad?
-Ze altijd prikken op je enkels en kuiten?
-Je benen er hierdoor niet meer uitzien?
-Onze schoonmaakster ook dingen kan laten verdwijnen?
-Dit dan meestal fototoestellen en telefoons zijn?
-Wij haar niet betrapt hebben en haar dus ook niet officieel kunnen beschuldigen?
-Iedereen het een beetje zat is met haar en hierdoor liever zelf schoonmaakt?
-Dat bellen vanuit Suriname naar Nederland erg goedkoop is?
-Het alleen een beetje een rare verbinding is, waar er soms gewoon andere mensen door heen komen?
-Dit een raar effect kan hebben op je eigen telefoongesprek?
-Onze koelkast al meer dan een week roestwater lekt en we geen idee hebben waar het vandaan komt?
-Dat onze wasmachine al 5 weken kapot is?
-Er elke week wordt beloofd dat hij wordt opgehaald?
-Dit nog steeds niet is gebeurt?
-Dat wassen met de hand ECHT gaat vervelen naar 5 weken?
-Ik het helemaal geweldig vind om al die mailtjes/berichtjes/kaartjes te lezen uit Nederland?
-Wij hier ook het NOS journaal hebben? Inc. het weer?
-Wij daar altijd heel gelukkig van worden?
-Dat we ons nu alweer verheugen op de Albert Heijn, de C1000 en de Edah?
-Dit omdat je hier NERGENS een normale supermarkt hebt?
-Ik nu echt uitgepraat ben?